روزی (=سال 84)با خود گفتم:
بد بخت جامعه ای که از افراد روشنفکر متعهد و دلیرمحروم گردد،
روز دیگر(=سال 88)زیر لب زمزمه کردم:
بیچاره جامعه ای که به افراد روشنفکرمتعهد ودلیر محتاج و نیازمند باشد!!
یعنی از حیث روشنگری و شفافیت ساختار نظام سیاسی اش، آن قدرمکدرو تنگدست باشد که به دریوزگی این و آن بنشیند!!
مدتی( از 88 تا هم اکنون) در این تعارض رنج آوروجانکاه گذراندم،
موضوع حل نشد؛
خواستم در دیوانگی پنهان شوم،
نشد که نشد که نشد!!!
