دلم
دلم باران ...
دلم دریا ...
دلم لبخند ماهی ها ...
دلم اغوای تاکستان به لطف مستی انگور ...
دلم بوی خوش بابونه می خواهد ...
دلم یک باغ پر نارنج ...
دلم آرامشِ تُرد و لطیفِ صبح شالیزار ...
دلم صبحی ...
سلامی ...
بوسه ای ...
عشقی ...
نسیمی ...
عطر لبخندی ...
نوای دلکش تار و کمانچه ...
از مسیری دورتر حتی ...
دلم شعری سراسر دوستت دارم ...
دلم دشتی پر از آویشن و گل پونه می خواهد ...
دلم مهتاب می خواهد که جانم را بپوشاند ...
دلم آوازهای سرخوش مستانه می خواهد ...
آیا اگر به فرض،شیطان فرمان خدا را گردن می نهاد و به آدم سجده می کرد،باز وسوسه گر دیگری در جهان پیدا می شد یا نمی شد؟
اگر نمی شد،در آن صورت زندگی آدمیان چه صورتی داشت؟
ویا اگر وسوسه های شیطانی نبود؛گناهی پیدا می شد یا نه؟ اگر گناهی نبود، جهنمی هم برپا می شد یا نه؟
ودر نهایت آدمیان به کدام داعی خطا می کردند و خطاکار می گشتند؟! و سرنوشت زندگی اجتماعی آدمیان در جهان بدون خطا وگناه چگونه بود و آدمیان چنین جهانی را چگونه تجربه می کردند؟!!
رک یا FRANK به معناى ابراز نظرات شخصى در مورد مسائلى است که مربوط به خود ما می شود مثلا من بستنى دوست ندارم این موضوع را به صراحت بازگو می کنم یا دوستى از من می پرسد: میاى بریم بیرون؟ به راحتى می گویم: نه الان حوصله ندارم ... این می شود نظر شخصى من در مورد خودِ من ...
و اما،
رود یا RUDE به معناى گستاخى یا بی ادبی است که نظرات ما در مورد ظاهر یا شخصیت دیگران است، مثلا من به دوستم می گویم: چقدر چاق هستى! یا می گویم: بینى تو شبیه بینىِ عقاب است! ببخشیدا من رک هستم!!!
فرق رک بودن و سخن ناسنجیده را بدانیم و هرچه در ذهن مبارک مى آید در قالب رک بودن تحویل دیگران ندهیم!!!
در این سرای بی کسی، کسی به در نمی زند
به دشتِ پر ملال ما پرنده پر نمی زند
یکی ز شب گرفتگان چراغ برنمی کند
کسی به کوچه سار شب درِ سحر نمی زند
نشسته ام در انتظار این غبار بی سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی زند
گذرگهی است پر ستم که اندرو بغیر غم
یکی صلای آشنا به رهگذر نمی زند
دل خراب من دگر خراب تر نمی شود
که خنجر غمت از این خراب تر نمی زند
چه چشم پاسخ است از این دریچه های بسته ات؟
برو که هیچ کس ندا به گوش کر نمی زند
نه سایه دارم و نه بر، بیفکنندم و سزاست
اگر که بر درخت تر کسی تبر نمی زند
یک روزی که خوشحال تر بودم
یک نقاشی از پاییز می گذارم که
یادم بیاید زمستان تنها فصل زندگی نیست
زندگی پاییز هم می شود، رنگارنگ، از همه رنگ!
یک روزی که خوشحال تر بودم
نذرم را ادا می کنم
تا روزهایی مثل حالا
که خستگی و ناتوانی لای دست و پایم پیچیده است
بخوانمشان و یادم بیاید که
هیچ بهار و پاییزی بی زمستان مزه نمی دهد
و
هیچ آسیاب آرامی بی طوفان.
